Mazzel..

9uur, zaterdagavond,canadaday. Happy canadaday wordt door iedereen op allerlei ontmoetingsmomenten hartelijk uitgewisseld. De grote feestdag,dit jaar bestaat Canada 150 jaar. De anniversary geeft ons gratis toegang tot de statesparcs, en net hier gedropt door de bus zei de chauffeur dat hij om die reden vandaag onze fietsen niet heeft gerekend...50 dollar!..we zitten nu in een zwaar oversized holiday house, met drie slaapkamers, twee woonvertrekken en natuurlijk alle voorzieningingen. De inrichting is de oer burgerlijke stijl die we kennen van onze tantes en ooms of ouders natuurlijk, opnieuw dat gevoel over Canada dus. Het huis ligt aan de snelweg, bij een benzinestation,annex conveniancestore. Daar een diepvriespizza gekocht, de oven staat al op te warmen. Vandaag hebben we na de regennacht rondgefietst zonder bagage in prachtig land, lege baaien, bergwanden, vissersdorpjes. Trainingsrondje na 2 dagen niks met veel hellingen en uiteraard sterke wind... een uithoek zonder internet en naast visserij vooral vakantiehuizen en veel leegheid. We hadden via de campsite beheerder georganiseerd dat om 4 uur de plaatselijke taxi ons zou oppikken om ons naar de 70 km verder gelegen stopplek van de bus te brengen..2fietsen moest kunnen dacht ie, er verscheen een weliswaar Amerikaans grote slee, maar de fietsen zouden in de trunk moeten !! Sceptisch begonnen we aan een poging ze daar veilig in te krijgen onze gypsielike chauffeur het meest enthousiast. Krassen op zijn lak geen probleem...maar wij zagen het niet zo zitten, onze basis voor vervoer over een weg vol potholes..op elkaar rammelend...,Angeline haar fiets op de achterbank ?.wij werden steeds sceptischer...,En toen was er weer zoon wonder zoals vaker op deze reis. De man die voor het stateparc werkte stond al een tijdje bezorgd hoofdschuddend naar het tafereel te kijken en hield het niet meer langer...Why don't i take you to town, i got a truck.. you pay for the gas and i love to take you.. wat een opluchting...want we wilden de bus van 6 uur wel halen. En terugfietsen over draconische hellingen en met storm tegen....we laden de boel in, kregen nog een colaatje mee voor onderweg en daar gingen we...in een luxe pick-up. de taxichauffeur was sportief en zei desgevraagd no worries, have a happy canadaday...onderweg praatte onze redder honderduit..over het goede leven hier...hij werkte 2 x 16 uur op het parc als soort voorman, had veel vrij dus, had drie dagen de kinderen, nu een leuke nieuwe vriendin en had veel lol in vissen en jagen...met name op elanden, daar waren er teveel van en lekker om op te eten....wapens had hij er veel van, als kind al er mee vertrouwd, zijn zoontje van acht werd ook zo opgevoed, had al drie guns, anders zaten ze maar op zoon stomme telefoon te kijken...hij geloofde sterk in survival....weer een leuke ontmoeting met een local...inmiddels drie uur in de bus verder...morgen gaan we het laatste stuk fietsen naar Porte aux Basques. We gaan de oude railwaytrack nog een kans geven....Het weer belooft ons regen en 13 graden, de wind is tegen....