The lighthouse revisited
Door: Angeline
Blijf op de hoogte en volg Joopenangeline
29 Juni 2017 | Canada, Flin Flon
Het rode tentje aan een stil fjord. Vorige week joegen hier nog 'mad whales' achter een school haringen aan. Nu heerst er stilte. Op een enkele watervogel na. 'tudd' genoemd. Een gekke mix tussen pinguin en meeuw. De wekker in het tentje ging om 6u af. Om 7.30u zaten de fietsertjes op de weg. Pittige heuvels scheidden ons van de ferry naar de overkant. Te steil voor koude spieren. Al van te voren stapten we af. Zonder overleg. Dan maar lopen.
Woody point bleek een charmant dorp. Voor t eerst Victoriaanse huizen zoals we ze ook aan de westcoast tegen kwamen.al wachtend op t veerbootje werden we aangesproken door een, wat bleek, nogal gedesillusioneerde bank manager. Hij had zo een Prachtig Victoriaans huis met meubels en al gerestaureerd. Eigen handig. Vertrouwde niets en niemand. Wil het leven zoals t in de jaren 60 en 70 was voortzetten, behouden. Doet niet aan bankpassen, mobiele telefoon: no way. Alles contant en direct. Wij vroegen ons af hoe iemand dat volhoudt, in deze wereld. Hier kan dat kennelijk.
We ontsnapten naar t veerboot cafeetje wat net openging. Naast koffie velen verleidingen. Een dagboek van de noordelijke Florence Nightingal. Een bundel van hedendaagse NFL schrijvers. Dito dichtbundels. Allemaal stonden ze me toe te lachen. Maar ik heb niet
toegegeven (helaas ook niet ff slim t isbn nummer gefotografeerd...).
De veerboot tussen Woody point en Norris point aan de overkant wordt gerund door een stel muzikanten. Om in hun onderhoud te voorzien hebben ze de boot overgenomen. Hun instrumenten staan als drenkelingen op een verlaten podium. Wij zijn de enige gasten.
Aan de overkant wachten ons opnieuw pittige heuvels. Maar ook een beeldschoon landschap van fjord, huisjes en uitzicht op de Tafelbergen. Dit natuurverschijnsel maakt dit park een beschermd wereldwonder. De tafelbergen bestaan uit middelste aardkorst die een billioen jaar geleden omhoog is gekomen. Oranje rots waarop niets groeit. En wel ijs ligt.
We sjezen het stadje Rocky Harbour binnen. Geen camping te vinden. Die blijkt enkele heuvels verderop misschien te zijn. Joop's spieren kreunen en smeken om hier te blijven. Cottage gehuurd. Ongezellig en duur. Maar je moet wat. Wel een electrische openhaard en een ligbad. Joop daarin en ik op pad. De omgeving verkennen. Het pad voert omhoog langs de Bonne Bay, een arm van de Lawrence baai die NFL van Labrador scheidt. Naar de vuurtoren op een klein schiereiland. Ook hier woonden generaties vuurtorenwachters met hun families. Ik trof nog een stukje verwaarloosde moestuin (voor de toeristen gecultiveerd).
Camera en statief uit de tas gehaald en de Lawrence Bay gefilmd. Wat geexperimenteerd en ook wat zeewater meegenomen. Wie weet wat t oplevert, ooit.
Thuis wappert het nog natte rode tentje op het balkon van het lelijke huisje. En Joop ook.
We zitren op een keerpunt. We maken te weinig kilometers door wind en heuvels. Er zijn teveel mooie landschappen hier en te weinig wegen. We hebben heimwee naar een ' boekje', een reisbeschrijving die iemand anders al heeft uitgevonden. Wij moeten nu onze eigen reis uitvinden.
Ik ga maar weer even ' to the lighthouse',
Woody point bleek een charmant dorp. Voor t eerst Victoriaanse huizen zoals we ze ook aan de westcoast tegen kwamen.al wachtend op t veerbootje werden we aangesproken door een, wat bleek, nogal gedesillusioneerde bank manager. Hij had zo een Prachtig Victoriaans huis met meubels en al gerestaureerd. Eigen handig. Vertrouwde niets en niemand. Wil het leven zoals t in de jaren 60 en 70 was voortzetten, behouden. Doet niet aan bankpassen, mobiele telefoon: no way. Alles contant en direct. Wij vroegen ons af hoe iemand dat volhoudt, in deze wereld. Hier kan dat kennelijk.
We ontsnapten naar t veerboot cafeetje wat net openging. Naast koffie velen verleidingen. Een dagboek van de noordelijke Florence Nightingal. Een bundel van hedendaagse NFL schrijvers. Dito dichtbundels. Allemaal stonden ze me toe te lachen. Maar ik heb niet
toegegeven (helaas ook niet ff slim t isbn nummer gefotografeerd...).
De veerboot tussen Woody point en Norris point aan de overkant wordt gerund door een stel muzikanten. Om in hun onderhoud te voorzien hebben ze de boot overgenomen. Hun instrumenten staan als drenkelingen op een verlaten podium. Wij zijn de enige gasten.
Aan de overkant wachten ons opnieuw pittige heuvels. Maar ook een beeldschoon landschap van fjord, huisjes en uitzicht op de Tafelbergen. Dit natuurverschijnsel maakt dit park een beschermd wereldwonder. De tafelbergen bestaan uit middelste aardkorst die een billioen jaar geleden omhoog is gekomen. Oranje rots waarop niets groeit. En wel ijs ligt.
We sjezen het stadje Rocky Harbour binnen. Geen camping te vinden. Die blijkt enkele heuvels verderop misschien te zijn. Joop's spieren kreunen en smeken om hier te blijven. Cottage gehuurd. Ongezellig en duur. Maar je moet wat. Wel een electrische openhaard en een ligbad. Joop daarin en ik op pad. De omgeving verkennen. Het pad voert omhoog langs de Bonne Bay, een arm van de Lawrence baai die NFL van Labrador scheidt. Naar de vuurtoren op een klein schiereiland. Ook hier woonden generaties vuurtorenwachters met hun families. Ik trof nog een stukje verwaarloosde moestuin (voor de toeristen gecultiveerd).
Camera en statief uit de tas gehaald en de Lawrence Bay gefilmd. Wat geexperimenteerd en ook wat zeewater meegenomen. Wie weet wat t oplevert, ooit.
Thuis wappert het nog natte rode tentje op het balkon van het lelijke huisje. En Joop ook.
We zitren op een keerpunt. We maken te weinig kilometers door wind en heuvels. Er zijn teveel mooie landschappen hier en te weinig wegen. We hebben heimwee naar een ' boekje', een reisbeschrijving die iemand anders al heeft uitgevonden. Wij moeten nu onze eigen reis uitvinden.
Ik ga maar weer even ' to the lighthouse',
-
29 Juni 2017 - 11:16
Eveline:
Hoe dan ook ook al maken jullie misschien te weinig kilometers jullie verhalen zijn mooi, misschien meer een reis van 'zijn' dan van 'gaan' of komt dat door de mooie verhalen? Wij lezen in ieder geval graag mee.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley